Het raceseizoen zit er weer op! En één ding kunnen we vaststellen: Het was een seizoen met pieken en dalen waarin we enorm veel geleerd hebben. Dankzij alle maatregelen was het ook een seizoen waarin heel veel niet kon. Mijn familie, vrienden en partners heb ik niet mee kunnen nemen naar het circuit om écht te ervaren hoe indrukwekkend de European GT4 Series daadwerkelijk is. Toch heb ik veel steun ontvangen van iedereen om mij heen. Dank daarvoor! Laten we samen terugblikken.
VAN ITALIË
De eerste twee races werden gereden in Italië. Zoals Italianen dat graag zien werd de toon qua racepace meteen gezet. Het eerste weekend reden wij op het circuit van Imola. Daar werd de potentie direct zichtbaar van ons raceteam. De auto, een Chevrolet Camaro V8, ons team en twee coureurs: Jop en ik. Het was ook wennen aan elkaar en aan de engineer van de auto. Hij is de baas van de setup van de wagen en het is van belang dat de coureur en engineer elkaars taal spreken.
Het weekend daarna diende Misano zich aan. We voelden daar direct dat het wel goed zat. De samenwerking liep als een geoliede machine en dat zag je terug in de snelheid, de sfeer en het resultaat. We haalden in twee races een 3e plek en een 2e plek en dat veranderde onze mindset compleet. Het is mogelijk om kampioen te worden!
NAAR DUITSLAND
De Nürburgring zorgde als eerste voor een test in ons zelfvertrouwen. Onze Camaro had duidelijk meer moeite met dit circuit wat ons enigszins overviel. Hierdoor moesten we er extra hard aan trekken om een fatsoenlijke prestatie neer te zetten. Het leek te lukken totdat we in de laatste ronde werden geramd door een achterligger die te laat remde. Niet gefinished, geen punten. Erg zonde!
BACK HOME
Op circuit Zandvoort reden we een thuiswedstrijd en dat voelde érg goed. We kwamen lekker in een flow wat zorgde voor heerlijke resultaten. Beide races knalden we als 2e over de finish wat ons geloof in het kampioenschap meteen deed terugkomen. De auto was eerder al getest op circuit Zandvoort wat zorgde voor wat meer ervaring op dat specifieke circuit.
TOT AAN DE ZUIDERBUREN
Omdat het hele seizoen is uitgesteld door het corona-virus kregen we op Spa-Francorchamps met veel slechter weer te maken dan normaal. Hierdoor moesten we dealen met hevige stortregen! Onze Camaro is niet op haar best in zwaar weer en dat was voelbaar tijdens de race. De eerste race verliep prima, de tweede race kregen we wéér een beuk van een coureur die te laat op de rem trapte. Wederom geen punten verdiend voor het kampioenschap.
THE LAST RACE
Tijdens de laatste race van het seizoen konden we nog één keer de overwinning ruiken. Qua snelheid, teambuilding en de afstelling van de auto wezen alle neuzen de juiste richting op. Zoals in het laatste blog te lezen is mocht het niet baten. In de laatste ronde bleek de Mercedes van dienst toch nét wat te snel voor ons. We hadden maar wat graag die race gepakt!
IN CONCLUSIE
Al met al hebben we een supergaaf seizoen mogen racen in een competitie waar ik drie jaar gelden niet van durfde te dromen. Het voelt als een grote stap in mijn carrière waarin ik mentaal, technisch en als mens ben gegroeid! Daar ben ik mijn team, mijn coach, familie/vrienden en mijn partners enorm dankbaar voor. Zonder jullie was dit nooit gelukt! Hopelijk kan ik jullie volgend seizoen allemaal meenemen naar het circuit. Zie ik jullie dan?